گزارشگران / ویراستاران / تهیه کنندگان توجه: ویژگی زیر توسط انجمن روانشناسی آمریکا تولید شده است. شما می توانید آن را به طور کامل یا جزئی تجدید چاپ کنید. ما فقط درخواست می کنیم APA را به عنوان منبع اعتبار دهید.
طبق مطالعه مرکز تحقیقات پیو در سال 2012 ، تقریباً 80 درصد آمریکایی ها می گویند که آنها نوعی دین را انجام می دهند ، در حالی که تقریباً 20 درصد ، عمدتا افراد جوان ، می گویند که این کار را نمی کنند. خواه یک فرد مذهبی باشد ، معنوی یا هیچ یک ، تأثیر عمده دین در فرهنگ آمریکایی طی روزهای آینده با برگزاری مراسم مذهبی عید فصح و عید پاک تأکید خواهد شد.
دکتر کنت I. پارگامنت ، یک متخصص برجسته در روانشناسی دین و معنویت است. وی که به دلیل کارهای علمی و تجزیه و تحلیل علمی از نقش دین در سلامت روان شناخته شده است ، به عنوان سردبیر " راهنمای روانشناسی ، دین و معنویت APA " در ژانویه 2013 منتشر شد. وی دو کتاب نوشت: "روانشناسی" دین و مقابله: نظریه ، تحقیق ، عمل »(1997) و روان درمانی یکپارچه معنوی: درک و پرداختن به مقدسات »(2007). وی یک روانشناس بالینی و استاد روانشناسی در دانشگاه ایالتی بولینگ گرین و دانشمند برجسته در انستیتوی معنویت و سلامت در مرکز پزشکی تگزاس است.
APA اخیراً سوالات زیر را در مورد روانشناسی دین و معنویت از Pargament پرسید.
APA: شما به دلیل تحقیق در مورد ارتباط دین و مقابله شناخته شده اید. در مطالعات خود در مورد رابطه دین و بهزیستی روانشناختی و استرس چه چیزی کشف می کنید؟ تفاوت بین مقابله مثبت و منفی مذهبی و نتایج بالقوه آن برای بیماران چیست؟
پارگمنت: جمله قدیمی مبنی بر اینکه هیچ ملحد در روباه ها وجود ندارد ، واقعاً درست نیست. قبل ، در حین و بعد از جنگ ، می توانیم ملحدان را پیدا کنیم که به طور مداوم از جهت گیری خود پیروی می کنند. هر چند درست است که مردم در استرس زا ترین لحظات خود معمولاً به عنوان منبع آرامش و حمایت به ایمان خود روی می آورند. در حقیقت ، برخی از گروه ها مانند افراد مسن و اقلیت ها ممکن است بیش از خانواده ، دوستان و سیستم مراقبت های بهداشتی به دنبال کمک به ایمان خود باشند.
مطالعات تجربی در مورد بسیاری از گروه های مقابله با عوامل استرس زای مهم در زندگی مانند بلایای طبیعی ، بیماری ، از دست دادن عزیزان ، طلاق و بیماری های جدی روحی نشان می دهد که دین و معنویت به طور کلی برای مقابله با افراد مفید است ، به ویژه افرادی که کمترین منابع را دارند و غیرقابل کنترل هستند از مشکلات با این حال ، اشکال مختلفی برای کنار آمدن مذهبی وجود دارد و برخی از آنها بیشتر از دیگران مفید هستند. مردم می توانند از منابع مذهبی و معنوی بسیاری استفاده کنند که در شرایط بحرانی با سازگاری بهتر گره خورده اند. این روشهای مثبت مقابله مذهبی شامل حمایت معنوی از جانب خداوند یا قدرت بالاتر ، تشریفات برای تسهیل انتقال زندگی ، بخشش معنوی ، حمایت از یک نهاد مذهبی یا ت و بازآفرینی یک وضعیت استرس زا به یک سیستم معنایی بزرگتر و خیرخواهانه تر است.
از طرف دیگر ، برخی از اشکال کنار آمدن مذهبی و معنوی می تواند مشکل سازتر باشد. وقایع زندگی می تواند از نظر روحی و روانی ، اجتماعی و جسمی افراد را متزل و متلاشی کند. مردم ممکن است با درک خود از خدا ، با تعت درونی یا با افراد دیگر از نظر معنوی مبارزه کنند. مجموعه ای از تحقیقات در حال رشد ، این مبارزات معنوی را به سطوح بالاتر پریشانی روانشناختی ، کاهش سلامت جسمی و حتی بیشتر خطر مرگ و میر مرتبط کرده است. بنابراین ، برای روانشناسان و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مهم است که از ماهیت دوگانه دین و معنویت آگاهی داشته باشند. آنها می توانند منابع حیاتی برای سلامتی و رفاه باشند ، اما همچنین می توانند منابع پریشانی باشند.
APA: امروزه روانشناسان چگونه از دین و معنویت در عمل بالینی استفاده می کنند؟ از بین رویکردهای مختلف ، به نظر شما کدام یک مثر هستند و چرا؟
پارگمنت:سالهاست که روانشناسان در عمل بالینی از دین و معنویت دور می شوند. این شاید به این دلیل بود که در بین رهبران روانشناسی اولیه مانند زیگموند فروید و بی اف اسکینر سابقه آنتی پاتی مذهبی وجود داشته است ، یا شاید به این دلیل که روانشناسان معمولاً در این زمینه آموزش ندارند. با این وجود چندین دلیل خوب علمی برای توجه به دین و معنویت در عمل وجود دارد. برای بسیاری از مردم ، دین و معنویت منابع اصلی هستند که می توانند رشد آنها را تسهیل کنند. برای دیگران ، دین و معنویت ممکن است منشأاتی از مشکلات باشد که باید در خدمت سلامت و رفاه آنها باشد. بررسی ها نشان می دهد که مردم دوست دارند بتوانند در مورد مسائل ایمان در درمان روانشناختی صحبت کنند.روانشناسان از نظر اخلاقی موظفند نسبت به تنوع فرهنگی مشتریان خود احترام و توجه داشته باشند و دین و معنویت به هویت شخصی و اجتماعی ما کمک می کنند. سرانجام ، تحقیقات در حال ظهور نشان می دهد که رویکردهای یکپارچه از نظر معنوی برای درمان به اندازه سایر درمانها موثر هستند. به طور خلاصه دلیل منطقی علمی برای اثبات حساسیت بیشتر دین و معنویت در عمل بالینی وجود دارد.
روانشناسان اکنون در حال توسعه و ارزیابی روشهای مختلفی از نظر معنوی برای درمان هستند ، از جمله: برنامه های بخشش برای کمک به افراد مطلقه با تلخی و عصبانیت کنار بیایند. برنامه هایی برای کمک به بازماندگان سو استفاده جنسی با مبارزات معنوی خود درمان هایی برای ن مبتلا به اختلالات خوردن که از منابع معنوی آنها استفاده می کند. و برنامه هایی که به سو استفاده کنندگان از مواد مخدر کمک می کند تا دوباره با خود بالاتر ارتباط برقرار کنند. این برنامه ها هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارند ، اما نتایج اولیه امیدوار کننده است. برای روانشناسانی که با کار در این زمینه آشنا نیستند ، من آنها را تشویق می کنم "انگشتان پای خود را در آب قرار دهند" فقط با سوال از مشتری های خود یک یا دو سوال در مورد دین و معنویت آنها. بیشتر مشتریان از گفتگو در مورد این مسائل خوشحال می شوند. با برقراری ارتباط علاقه خود به دین و معنویت ،روانشناسان در را به روی آنچه ممکن است به گفتگوی عمیق تر و غنی تری تبدیل شود ، باز می کنند.
APA: تفاوت معنویت با ذهن آگاهی یا مراقبه چیست؟ آیا قدردانی و بخشش در یک زمینه مذهبی یا معنوی با همان فضایل در یک زمینه دنیوی متفاوت است؟
Pargament: روانشناسی شروع به شامل کردن و کاوش در تعدادی از موضوعات هیجان انگیز جدید کرده است - مراقبه ، بخشش ، پذیرش ، قدردانی ، امید و عشق. هر یک از این پدیده ها ریشه های عمیقی در سنت ها و فلسفه های دینی شرقی و غربی دارد. حتی در این صورت ، محققان و دست اندرکاران مراقب بوده اند که این فرآیندها را به عنوان یک طبیعت لائیک رفتار کنند. "برای مراقبه نیازی به دین داری نیست" در ادبیات تبدیل به مانترا شده است. تحقیقات در مورد این جنبه های زندگی ، دارای بینش های مهم روانشناختی و اجتماعی ، با پیامدهای قدرتمند برای تغییر و رشد انسان است. و اما وقتی این سازه ها از بافت بزرگترشان جدا شوند ، ممکن است چیزی از بین برود.
در همین راستا ، برخی تحقیقات نشان داده اند که مراقبه مبتنی بر مانترا در یک عبارت معنوی در کاهش درد جسمی موثرتر از مراقبه در یک عبارت سکولار است. به همین ترتیب ، سایر مطالعات نشان داده اند که اشکال معنوی حمایت ، معنا سازی و مقابله ، سلامتی و رفاه را فراتر از تأثیرات حمایت سکولار ، معنا سازی و مقابله پیش بینی می کنند. به نظر می رسد که دیگر فرایندهای روانشناختی و اجتماعی نمی تواند دین و معنویت را به طور کامل کاهش داده یا توضیح دهد. تعلق داشتن به یک جماعت مذهبی معادل تعلق به کیوانی ها یا روتاری کلاب نیست. چه چیزی دین و معنویت را خاص می کند؟ برخلاف هر بعد دیگر از زندگی ، دین و معنویت تمرکز منحصر به فردی بر حوزه مقدس دارند - تعالی ، حقیقت نهایی ، پایداری و پیوند عمیق.هر روانشناسی که از این قسمتهای زندگی غافل باشد ، ناقص باقی مانده است.
APA: برخی از مسائل اخلاقی که ممکن است با روانشناسانی که دین و معنویت را در درمان بیماران خود گنجانده اند ، چیست؟
پارگمنت:وقتی صحبت از دین و معنویت می شود ، هیچ کس بی طرف نیست. این قاعده کلی در مورد ملحدان و اگنوستیک ها و همچنین خداناباوران اعمال می شود و در مورد روانشناسان و همچنین مشتریان آنها اعمال می شود. از آنجا که دین و معنویت احساسات عمیقی را در افراد ایجاد می کند و از آنجایی که آنها با عمیق ترین ارزشهای مردم صحبت می کنند ، روانشناسان متخصص باید مراقب باشند تا با آگاهی ، حساسیت و دقت به این فرایندها نزدیک شوند. متأسفانه ، اکثریت روانشناسان عملی در دوره تحصیلات تکمیلی و تحصیلات تکمیلی خود هیچ آموزشی در زمینه دین و معنویت نمی بینند. این وضعیت باید تغییر کند. مراقبت شایسته به دانش اساسی در مورد تنوع مذهبی و معنوی ، درک چگونگی آمیختگی دین و معنویت در رفتار انسانی سازگار و ناسازگار بستگی دارد ،و مهارت در ارزیابی و پرداختن به مسائل مذهبی و معنوی که در درمان بوجود می آیند.
مراقبت های شایسته نیز از طریق خودآگاهی رشد می کند. اعم از اینکه روانشناسان شخصاً مذهبی و معنوی باشند یا نباشند ، یا دارای گرایش مذهبی و معنوی با مشتری باشند ، پزشکان باید بدانند که چگونه جهت گیری آنها ممکن است آگاهانه یا ندانسته بر مشتری تأثیر بگذارد. آنها همچنین باید برای محافظت از آزادی تصمیم گیری و استقلال مشتری تصمیم گیری کنند. بحث و گفتگوی آزاد با مشتری در مورد ارزشهایی که زمینه درمان آن است ممکن است یکی از مهمترین راههای اطمینان از عمل اخلاقی باشد. همچنین م با متخصصانی که نماینده سنت های مختلف مذهبی و معنوی و سنت های مختلف حرفه ای هستند بسیار مفید است. این می تواند دیدگاه و خرد مهمی در برخورد با ارزش های خاردار و اخلاقی داشته باشد که می تواند هنگام پرداختن به دین و معنویت در عمل بوجود آید.
APA: با توجه به گستردگی مبحث با دیدگاه های بسیار متفاوت ، چطور شد که ویرایش یک کتاب راهنمای دو جلدی در زمینه روانشناسی ، دین و معنویت را آغاز کردید؟
پارگمنت:زمانه ها در این زمینه تغییر کرده است. وقتی برای اولین بار در سال 1975 کار خود را شروع کردم ، می توانم هر ترم یک بار به کتابخانه بروم و با آرامش مجلات را مرور کنم تا در ادبیات برتر باشم. بیشتر نه. به سختی می توان با انفجار تحقیقات در این زمینه همراه بود. تحقیق در مورد دین و معنویت تولید دانش است که همه زیرشاخه های روانشناسی و سایر زمینه ها را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. از مواردی که می آموزیم نمونه بگیرید: از همان سالهای ابتدایی ، کودکان توانایی معنوی بالایی از خود نشان می دهند. شرکای شویی که برای یکدیگر دعا می کنند کمتر خیانت می کنند. افرادی که یک بار در هفته یا بیشتر در مراسم مذهبی شرکت می کنند به طور متوسط هفت سال بیشتر زندگی می کنند (این سود برای آفریقایی-آمریکایی 14 سال است). مذهبی بودن به عدم تحمل گزینشی نسبت به کسانی که ناسازگار با عقاید سنتی رفتار می کنند ، گره خورده است.
وقتی از من خواسته شد به عنوان سردبیر "راهنمای روانشناسی ، دین و معنویت APA" خدمت کنم ، من با یک چالش اساسی روبرو شدم - چگونگی انسجام بیشتر این مجموعه کارهایی که به سرعت در حال پیشرفت است. به همین منظور ، من و سردبیرانم کتاب راهنما را طبق الگوی یکپارچه روانشناسی دین و معنویت تنظیم کردیم ، شخصی که نمایانگر بسیاری از چهره های دین و معنویت ، اهداف بسیاری است که در خدمت آنهاست و ظرفیت آن را در خوب و بد. در جلد اول ، ما بر مبانی متنی ، نظری و تجربی حوزه متمرکز شدیم. در جلد دوم ، پیشرفتهای اخیر در حوزه عمل و حرکت به سمت روانشناسی کاربردی دین و معنویت را برجسته کردیم.
منبع:APA
www.apa.org
تصویر:سیدابوالفضل حسینی
درباره این سایت